Op de kalender van de RaboTop stond voor vandaag een ATB wedstrijd gepland op Texel. Daar had ik graag aan mee gedaan, maar even snel rekenen leerde me dat ik dat vandaag niet zou redden. Startfun klasse; 13:00 uur, wedstrijd over 45 minuten + 1 ronde, dus ongeveer om 14:00 uur klaar.
Terug fietsen naar de boot, welke om 15:00 uur vertrekt naar Den Helder. Aankomst, 15:30. Terug naar Uitgeest rijden (met de auto). Verwachte thuiskomst: 16:30. Douchen, omkleden, x85. Lukt dus niet, omdat Sinterklaas al had laten weten dat hij rond 15:30 in Heemskerk zou komen en hier één en ander achter zou laten.
Dus plan B.
Toertocht Schoorl e.o.
Om kwart voor negen stond ik op de parkeerplaats bij het Wielerstadion van Alkmaar, alwaar de inschrijving plaats vond.
Daarna naar de start naast de ijsbaan. Om klokken negenen mochten we vertrekken.
Het was nog lekker rustig en ik kon zodoende lekker doorrijden. Over een boerenerf, de doorgaande weg over en via een modderig weggetje naar de Philisteinse molen. Om de molen heen, oppassen dat je geen klap van de wieken krijgt en het weiland in. Oeps, dat is nat. Je wielen zakte ver in de grasland weg. Op de pendalen staan om nog een beetje vooruit te komen, verderop de betonplaten op sturend om weer wat vaart te kunnen maken.
Nog geen 5km op weg en ik zie er al niet meer uit. Dat beloofd wat.
Gelukkig lieten we de polder (Egmondermeer) nu snel achter ons en gingen we de PWN duinen in. De enige duinen in Nederland waar overal mag fietsen, mits je maar om 10:30 uit het duin bent of op de verharde paden rijdt. Het was nog lang geen half elf dus we konden lekker onverhard blijven trappen. Heuveltje op, bochtje om, heuveltje af. Gaan.
In Schoorl gaan de waterleidingsduinen over in de Staatsbossen. Qua vegetatie merk je daar niets van alleen gelden er andere regeltjes voor de bezoekers. Wij gingen hier het vaste parkoers op. De ATB route van Schoorl, een 15 km lange rollercoaster door het duingebied. Dit is zonder twijfel DE mooiste ATB route van Nederland. Flink klimmen en daarna weer snel dalen, super single tracks. Smullen.
Na een half rondje gingen we al weer van de route af, maar kwamen bij een verzorgingspost. Krentenbollen en warme bouillon, en een flesje suikerwater voor onderweg. Zo moesten we er weer even tegen kunnen, want nu stond het zwaarste stuk van de route gepland. Het strand op en tegen wind in terug richting Bergen.
Ik reed de hele tijd al samen met 2 andere renners en op het strand konden we mooi om beurten kop nemen zodat je niet alleen 5 kilometer tegenwind had. Gedeelde smart is halve smart.
In Bergen mochten we het strand weer af en konden we beginnen aan het toetje, nog een stuk over de vaste route van Schoorl. Slingeren door de bossen en dan de Schoorlse Nok over (48 meter boven NAP, met een gem. stijgingspercentage van bijna 11%) Nog even downhillen door de modder en dan x85
Asfalt. Helaas, maar om terug te komen in Alkmaar moest er nog een paar kilometer over het zwarte asfalt afgelegd worden. Dan maar de grote plaat er op en kachelen.
Terug bij het wielerstation wordt de rode deelnemers tag van je fiets gehaald en kan je (en je fiets) gaan douchen. Klaar, bedankt, over en naar huis. Tijd op de klokken; 10:45, 22 km/uur gemiddeld.

ATB + 38